áñ÷éêÞ óåëßäá

(åêôõðþóôå ôç óåëßäá áõôÞ Þ áí äåí Ý÷åôå åêôõðùôÞ êÜíôå ôç áðïèÞêåõóç óôï óêëçñü äßóêï ôïõ õðïëïãéóôÞ óáò)

 

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ - ΑσκÞσεις


1. Να συμπληρþσεις τα κενÜ στα παρακÜτω κεßμενα γρÜφονταs τα ρÞματα στον αüριστο.
πÝφτω, νικþ, χειροκροτþ,
σταματþ, πηδþ, φτÜνω, χτυπþ, συνεχßζω, ρßχνω
α) Οι αθλÞτριες   ξεκßνησαν üλες  μαζß ……….με επιτυχßα το πρþτο εμπüδιο και οι θεατÝς τις............ ΚÜποια στιγμÞ μßα αθλÞτρια……… πÜνω σ'Ýνα εμπüδιο, το ...........   κÜτω και............................ το πüδι της. ¸τσι...... …………τον αγþνα. Οι υπüλοιπες αθλÞτριες…………. ................. και................. στο τÝρμα. Στον αγþνα........... …………η αθλÞτρια με τον αριθμü 5.
ξεχειλßζω, λÝω, παγþνω, βρÝχει,  ανοßγω, πλημμυρßζω, λιþνω
β) Χθες ............... πÜρα πολý. Το ποτÜμι........................       ενþ πολλÜ σπßτια.......................................... «Λες και............................ ….οι ουρανοß» üπως…........................ η γιαγιÜ.¾στερα, λüγω του κρýου το νερü .................. , αλλÜ ο πÜγος.................γρÞγορα.

 

2. Να συμπληρþσεις τα κενÜ γρÜφοντας τα ρÞματα των παρενθÝσεων στο συνοπτικü μÝλλοντα.
Την ΚυριακÞ εμεßς θα ξυπνÞσουμε (ξυπνþ) νωρßς, γιατß……………………………………….(πηγαßνω) στο χωριü……………….………….(ξεκινþ) γýρωστις 8………………………….…(παßρνω) μαζß και το σκυλÜκι μας
………………………….(περνþ) απü τον ¢γιο Κωνσταντßνο, ενþ……………………… (σταματþ) για λßγο και στα ΤÝμπη. ΜÜλλον ………………..……(φτÜνω) κατÜ το μεσημερÜκι.

 

3. Να βÜλεις τα ρÞματα της παρÝνθεσης στο σωστü πρüσωπο του αορßστου και του συνοπτικοý μÝλλοντα.
α) 0 ΛευτÝρης ζÞτησε/θα ζητÞσει (ζητþ) χρÞματα απü τους γονεßς του.
β) Οι ιππüτες………...../................... (φορþ) τις πανοπλßες τους.
γ) Εσý....................... /...................... (χαúδεýω) τη γÜτα;
δ) Η Ματοýλα κι εγþ.................. /................... (τρομÜζω) απü το δυνατü θüρυβο.
ε) Μüνοι σας……...………/................ (λýνω) το πρüβλημα;

 

4. ΞαναγρÜψετε το παρακÜτω κεßμενο Ýτσι þστε τα ρÞματα να δηλþνουν  το παρελθüν και μετÜ το μÝλλον.
ΚÜθε πρωß ξυπνþ γýρω στις 7. ΤρÝχω αμÝσως στο μπÜνιο, πλÝνω το πρüσωπü μου, βουρτσßζω τα δüντια μου και χτενßζω τα μαλλιÜ μου. ΜετÜ γυρßζω πÜλι στο δωμÜτιο μου, üπου φορÜω γρÞγορα γρÞγορα τα ροýχα μου, παßρνω την τσÜντα μου, κλεßνω πßσω μου την πüρτα και φεýγω. Στο δρüμο αγορÜζω Ýνα κουλοýρι και σε λßγο φτÜνω στο σχολεßο.
Σε κÜθε περßπτωση να αρχßσετε ως εξÞς:
(παρελθüν) Χθες το πρωß ξýπνησα γýρω στις 7.............

 

 

 

 

 

 

(μÝλλον) Αýριο το πρωß θα ξυπνÞσω γýρω στις 7. .......

 

 

 

 

 

5. Τα ρÞματα των παρακÜτω προτÜσεων βρßσκονται σε λÜθος χρüνο. Να ξαναγρÜψε  τις προτÜσεις αυτÝς βÜζοντας τα ρÞματα στο σωστü χρüνο.
α. Απü την επüμενη εβδομÜδα πηγαßνατε μαζß στο σχολεßο.

β. ΔιαβÜζω τα μαθÞματÜ μου αýριο το πρωß.

γ. ΚÜθε χρüνο τα Χριστοýγεννα στολßσαμε δÝντρο.

δ. Χθες üλο το απüγευμα θα καθαρßζει το σπßτι.

ε. Θα μαζÝψουν τα πρÜγματÜ τους και θα φýγουν το προηγοýμενο βρÜδυ

6. Στο παρακÜτω κεßμενο οι παρÜγραφοι Ýχουν μπερδευτεß μεταξý τους. ΒÜλτε  τες στη σειρÜ , þστε το κεßμενο να Ýχει νοηματικÞ συνÝχεια. Η πρþτη παρÜγραφος εßναι σημειωμÝνη.

   ΑμÝσως üσοι τον Üκουσαν, κι αυτοß Þταν πολλοß, Üρχισαν να τρÝχουν γρÞγορα προς το βουνü για να βοηθÞσουν το μικρü βοσκü. ¼ταν Ýφτασαν οι πρþτοι Üνθρωποι κοντÜ του, αντßκρισαν το μικρü βοσκü να 'χε πÝσει κÜτω απü τα γÝλια, ενþ πιο κει τα πρüβατÜ του Ýβοσκαν Þσυχα.
1   ¹ταν κÜποτε Ýνας μικρüς βοσκüς που κÜθε μÝρα Ýπαιρνε το κοπÜδι με τα πρüβατα του πατÝρα του και τα πÞγαινε να βοσκÞσουν στο ψηλü βουνü που Þταν πÜνω απ' το χωριü τους. ΣυχνÜ üμως Ýνιωθε μεγÜλη μοναξιÜ και τüτε περßεργες σκÝψεις Üρχιζαν να στριφογυρßζουν στο μυαλü του.
  ¾στερα üμως απü λßγο καιρü Þρθε στην πραγματικüτητα Ýνας λýκος, που üρμησε να κατασπαρÜξει τα πρüβατÜ του. Ο μικρüς βοσκüς Üρχισε να καλεß σε βοÞθεια με üλη του τη δýναμη.
  ¸τσι, μια μÝρα σκÝφτηκε το εξÞς: «Θα σταθþ σε μια βουνοκορφÞ και θα φωνÜξω δυνατÜ: Λýκος! Λýκος! ΒοÞθεια, χωριανοß. Σßγουρα, τüτε, θα Ýρθουν üλοι πÜνω στο βουνü!». Χωρßς να το καλοσκεφτεß, βÜζει τις φωνÝς, που αντηχοýσαν στις λαγκαδιÝς και τους λüφους.
  Απü τüτε λοιπüν δεν εßπε ξανÜ ψÝματα, καθþς το πÜθημα του Ýγινε μÜθημα.
  Οι χωριανοß τüτε θýμωσαν πολý με την κοροúδßα αυτÞ του μικροý βοσκοý και γýρισαν αγανακτισμÝνοι στις δουλειÝς τους. Ο μικρüς βοσκüς, ωστüσο, βρÞκε πολý διασκεδαστικü το πÜθημα των συγχωριανþν του. Τους κορüιδεψε, μÜλιστα, με τον ßδιο τρüπο Üλλες δýο φορÝς.
   ΑυτÞ τη φορÜ, ωστüσο, κανÝνας δε συγκινÞθηκε. Ο μικρüς μας βοσκüς μÜταια εκλιπαροýσε να τον βοηθÞσουν. ΦοβισμÝνος και με τα μÜτια του γεμÜτα δÜκρυα Ýβλεπε το λýκο να κατασπαρÜζει τα δýστυχα προβατÜκια του.
(ΔιασκευÞ απü μýθο του Αισþπου)

 

 

αρχÞ της σελßδας

áñ÷éêÞ óåëßäáóåëßäá ôùí áóêÞóåùí